Met brandende ogen staar ik naar buiten, ik volg de bomen die voorbij flitsen in de vroege zon.
Het treinraampje is vies, de ochtend benauwd.
Ik schiet vol om lammetjes, ik jank door een liedje.
Als ik er straks uit stap doe ik weer normaal,
zoals de bedoeling is, zoals mensen doen.
L.B.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten