Vanuit het dampen rond mijn bloed
kwam de regen.
Verstikt en zonder stem.
Ze wortelde zich rond voeten en
bleef zacht.
Vanuit de bron van liefde kwam zij
buien hozen, harten breken
door de aarde die bitter om verlichting smeekte.
En ze gaf het, geen genade.
Alle regen
vanuit mijn schoot, mijn warme bloed
kwam zij zich wreken.
L.B.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten