zaterdag 26 januari 2019

Wie ik denk dat ik wel niet ben of juist niet ben

Wie denk ik wel niet dat ik ben?

Zelfs nadat ik al een maand terug ben van een korte reis naar Afrika, voel ik nog steeds de inpact die het op me heeft gemaakt en de energie die ik er in me heb opgenomen. Het gevoel dat er iets niet klopt aan mijn leven, aan de dingen die ik dagelijks doe.
In Afrika irriteerde ik me aan de vriendelijke mensen die elke dag een praatje wilden maken, terwijl ik gewoon met rust gelaten wilde worden.
Na een paar dagen voelde ik me schuldig en verwend. Omdat ik zag dat de mensen die in mijn ogen het minste hadden, juist het rijkste waren. En ik irriteerde me juist aan hen. Omdat de mensen die geld hadden elkaar negeerden en gewoon op vakantie wilden zijn.
Toen ik begon na te denken. En keuzes te maken.
Ik droomde over alles en ik vergat een beetje wat ik leuk vond.
Het was goed maar ook wel pijnlijk.
Thuis heb ik gehuild van hier tot Tokio over hoe oneerlijk alles is en over hoe rijk ik eigenlijk ben.
Met de liefde van mijn leven en de vrijheid om mijn eigen keuzes te maken.
Ik wil meer houden van mezelf, van wie ik ben en wat ik heb.
Het begint bij de invulling van mijn dagen. Dus ik heb nu ander werk gevonden, met mooie lieve mensen.
Daar begint het allemaal. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten