Vriendin

Met een vriendin had ik een ongemakkelijk gesprek over het volgen van mensen op Instagram. Ik volgde deze specifieke vriendin niet omdat ze veel sexy foto's plaatste waar ik onzeker van werd maar durfde dat niet te zeggen. Volgens mij wist zij allang dat ik haar niet volgde. Sterker nog: volgens mij voerden wij dit gesprek omdát ik haar niet volgde en probeerde ze toe te werken naar een confronterende vraag. Maar ik kon er nu niets meer aan doen. Als ik nu ineens op de volg knop zou drukken, kreeg ze daar een melding van en dan kreeg je dat weer. Mosterd na de maaltijd. 
Vroeger had ik een tante die boos werd als je belde. 'Je belt nooit!' zei ze dan, beschuldigend.
 
Ik zou willen dat ik me wat minder aan zou trekken van wat mensen vinden. En ik zou ook willen dat het online wereldje hetzelfde was als het echte leven. Maar dat is natuurlijk het tegenovergestelde. 
Online kun je gerust foto's delen van je blote buik en alle negatieve reacties lekker deleten. Je kunt sexy uit je gezicht kijken zonder dat mensen weten dat je vlak daarvoor op de wc zat.
Ik vind het soms heel lekker om dagenlang niks online te zetten, gewoon om te kijken welke mensen bezorgde berichtjes sturen: 'Gaat het wel? Ik heb al drie dagen geen nieuwe foto van je kat gezien.' 

Het is een ingewikkelde bezigheid, dit hele online gebeuren. Ik vraag me steeds vaker af wat dan precies het talent van een influencer is. En waarom zoveel mensen geïntegreerd naar hun makeup tutorials en het uitpakken van een nieuwe kinderwagen willen kijken.
Ik doe er natuurlijk ook aan mee. Wanneer ik helemaal niks van me laat weten krijg ik immers nauwelijks bestellingen. Dus ik ben Instagram dankbaar, het geeft me bereik en een makkelijk platform om te laten zien wat ik allemaal kan. 
Zonder Instagram was ik net nog even iets onbekender. Maar misschien ook wel zelfverzekerder. 
Soms vraag ik me af of het zou helpen om dan ook maar een sexy foto te plaatsen nu mijn buik nog plat is maar ik geloof niet dat dat echt het juiste publiek trekt. 
Vaak denk ik aan andere generaties die dit soort dingen helemaal niet hadden in hun leven en moesten ontdekken wat er met de wereld aan de hand was via de krant. Toen had je nog de keuze om het nieuws erbij te pakken. Tegenwoordig krijg je het nieuws online toch wel door je strot gedouwd, waar je ook bent. Ook al kwam je online om even te bekijken welke onzekermakende nieuwe foto je vriendin zojuist geplaatst had van haar dijen, na twee seconden op Instagram weet je direct weer welke politicus eigenlijk een gigantische lul blijkt te zijn. 
Het kan me steeds vaker een worst wezen als mensen me niet volgen. Ik snap het wel. Misschien maak ik andere mensen ook wel onzeker met wat ik plaats. Het is altijd je vrije keuze om de informatie van een ander in je op te nemen of niet. Je hoeft het niet allemaal op te nemen. Voel je vrij om mensen lekker niet te volgen. Ik volg tegenwoordig zo min mogelijk mensen met baby's want daar word ik jaloers van. En misschien wil ik het eigenlijk helemaal niet zo realistisch als ik dacht. Het liefst volg ik namelijk mensen die zo'n compleet ander en onbereikbaar leven hebben dat ik alleen maar kan denken: grappig om te zien hoe anders je leven is dan dat van mij. 
Het moet ook niet te echt worden, niet te dichtbij komen. En vooral niet te sexy zijn. 

L.B.