dinsdag 4 februari 2014

Grapjes


Ik wacht ongeduldig tot gevoelens zich ontpoppen tot half bestaande woorden
en vluchtig op mijn papier terecht komen, mijn aangetaste handen tevreden stellen
tot het vormen van raadselachtige inkapselingen.

Maar de gevolgen blijven uit.

Het tikken van de klok vult de woonkamer en het aanhoudende geluid kruipt ook mijn kamer binnen.
Het dreunt tot in mijn slapen, verstoort mijn concentratie en ontneemt me het kleine beetje overzicht dat ik nog had.

Ik rol op tot een kreukeltje onzinnigheid.

Ik wacht op iets zinnigs om later aan vast te klampen, als ik zal schreeuwen tegen mezelf
en zal lachen om mijn eigen grapjes.
Half wakend wacht ik op mezelf, op mijn eigen mening, mijn woorden, mijn bedoeling.

Ik voel alleen de bedoeling van een ander, jou misschien, de situatie zoals hij ideaal is voorgeschreven.

Je hebt me niets te zeggen, je grapjes zijn bekend.


L.B. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten