Liefde is niet in elkaars handen knijpen in de kroeg, of samen naar een bruiloft gaan en elkaar vertellen hoe mooi je eruit ziet. Het is ook niet samen aan de eettafel over je dag vertellen terwijl je pasta -die eigenlijk nooit zout genoeg is- naar binnen werkt.
Liefde is, voor mij geworden, het ergste van elkaar in zien en daar flink op godveren. Elkaar haten tot in het diepste kalk van elkaars botten en in gedachten allang een huis voor jezelf hebben ingericht. Maar dan toch een grapje maken over ‘de dingen’ en er vrede mee hebben dat je naast elkaar slaapt.
Bij wijze van spreken dan. Want echt slapen heb ik al te lang niet meer gedaan.
Liefde is niet elkaar beloven dat je de enige bent, de ware. En dat je je altijd zo zal voelen.
Beloftes zijn voor mij geen liefde. Liefde is niet vergeven en vergeten.
Liefde is, voor mij geworden, het ergste van elkaar in zien en daar flink op godveren. Elkaar haten tot in het diepste kalk van elkaars botten en in gedachten allang een huis voor jezelf hebben ingericht. Maar dan toch een grapje maken over ‘de dingen’ en er vrede mee hebben dat je naast elkaar slaapt.
Bij wijze van spreken dan. Want echt slapen heb ik al te lang niet meer gedaan.
Liefde is niet elkaar beloven dat je de enige bent, de ware. En dat je je altijd zo zal voelen.
Beloftes zijn voor mij geen liefde. Liefde is niet vergeven en vergeten.
Liefde is een diep respect.
En dat het niet uit maakt wat de ander uit voert, of dat je het ergens niet mee eens bent. Liefde is vaak kut. Want er zijn ideeën over ontwikkeld die we niet delen.
Voor nu is liefde een volledige overgave aan wie ik ben.
En daar tot in de topjes van mijn tenen van houden.
Ik hoef niet in je handen te knijpen. Ik wil alleen maar vinden dat mijn handen het waard zijn om van mij te zijn.
En dan knijp ik mezelf wel even.
L.B.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten