Start

Met foto's van vroeger, vertekend door jaren
en teksten van mensen die ik niet ken
probeer ik te binden met iets dat ik ben.
Er mist een luik om dat wat rot
dat smeult en brandt te laten gaan
Ik herinner me ogen maar kijk je niet aan.
Op de grond knijp ik samen.
Ik kronkel in dansen, probeer met mijn lijf dat
als antwoorden komen verstopt en verstijft.
De stemmen van vroeger verliezen hun naam.
Er beweegt iets, er lekt iets,
ik wacht maar er komt niets
Ik wil een orkaan. 

En ik herinner me je ogen nog.
De korte duur van dingen.
En hoe het al klaar was
terwijl het nog moest beginnen.

L B