lockdown

Veilig zijn was nooit voor mij. 
Ik wilde harten scheuren, deuren doorgaan die niet pasten.
Wegen inslaan die verrasten. 
Iets riskeren om te leren,
verder groeien, 
kwetsbaar zijn. 
Iets vinden van de diepe pijn die nestelt 
en bevestigt dat ik leef. 
Ik wil schreeuwen tot ik beef van woede of verdriet, 
blijdschap of van niets
want alles dat te veilig is werpt me in passief. 
Ik wil mijn leven leiden, iets bereiken waarvoor ik 
door krochten en verlangens moet, 
iets dat levens redt en zielen voedt. 
Veilig heb ik nooit gewild. 
Geef mij liever volledig. 

L B