Alles was verloren
elk moment bleek steeds opnieuw
omgeven met verleden.
En hoe alles op mijn botten knalde,
hoe ik woedend vuisten balde,
Teveel, niet meer, of nog een keer.
Alles was verleden.
En hoe ik zachter wilde zijn,
hoe ik danste met de pijn,
hoe veranderlijk het leven.
Alles wat tijd nodig had.
En alles is vergeven.
L B
Geen opmerkingen:
Een reactie posten