maandag 18 juni 2012

Uitzondering


De avond wordt een herinnering, maar het gevoel is er nog steeds.
De eerste keer dat we beseften dat dit niet zomaar iets was, dat het zo had moeten zijn.
En ook al mocht het ergens niet, ook al voelde het alsof die eerste kus stiekem was en een geheim moest blijven, toch was het alsof ik had gevonden waar ik op gewacht had.
Ik zweer het als ik zeg dat ik zeker weet dat jij degene bent waar ik verder mee wil, de enige waar ik ooit zo zeker van ben geweest.
De enige uitzondering. Zoals het had moeten zijn. Zoals we allebei weten. Zoals ik zo vaak zie als ik naar je kijk.
Ik durf met alle zekerheid te zeggen dat ik meer van je hou dan van wat dan ook, het is nu een jaar geleden dat je iets in mij hebt wakker gemaakt   en daar ben ik je ontzettend dankbaar voor.

L.B.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten