Op weg naar huis besloot ik dat ik mijn schoenen stom vond.
Ze zaten niet lekker en ze stonden raar.
Ik stopte ze in mijn tas en stapte op groezelige sokjes de metro in.
Mensen keken.
Van boven naar beneden, rollende ogen, boze blikken.
De hele weg naar huis liep ik zonder schoenen.
Toen ik op een grindpad liep bedacht ik
dat ik grindpaden zinloos vind en wilde dat ik vaker
zonder schoenen mocht lopen.
En dat het in de metro lekker zacht zou zijn.
En dat mensen niet zo zouden kijken,
laat me,
op mijn sokken.
L.B.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten